محیط پالایشگاه از جمله پیچیده ترین و پرریسک ترین محیط های کاری در صنایع سنگین به شمار می رود. حضور هم زمان مواد قابل اشتعال، ترکیبات شیمیایی خطرناک، دماهای بالا، تجهیزات تحت فشار و ماشین آلات سنگین باعث می شود کوچک ترین خطا در انتخاب تجهیزات ایمنی، پیامدهای جدی و گاه جبران ناپذیری داشته باشد. در چنین شرایطی، لباس کار تنها یک پوشش ظاهری یا یونیفرم سازمانی نیست، بلکه یکی از اصلی ترین اجزای سیستم ایمنی فردی محسوب می شود.
لباس کار مناسب کار در پالایشگاه باید بتواند بین چند نیاز اساسی تعادل برقرار کند؛ از یک سو محافظت حداکثری در برابر خطرات فیزیکی، حرارتی و شیمیایی و از سوی دیگر فراهم کردن راحتی، آزادی حرکت و امکان کار طولانی مدت برای نیروی انسانی. نادیده گرفتن هرکدام از این جنبه ها، مستقیماً روی ایمنی، بهره وری و حتی سلامت بلندمدت کارکنان اثر می گذارد.
در سال های اخیر، با افزایش الزامات ایمنی در صنایع نفت، گاز و پتروشیمی، نگاه به لباس کار پالایشگاهی نیز تخصصی تر شده است. دیگر نمی توان با لباس های کار عمومی یا کارگاهی وارد محیط پالایشگاه شد و انتظار داشت سطح ایمنی قابل قبولی ایجاد شود. این محتوا با هدف ارائه اطلاعات دقیق، علمی و کاملاً کاربردی تهیه شده تا انتخاب لباس کار مناسب کار در پالایشگاه، آگاهانه و مبتنی بر واقعیت های محیط صنعتی انجام شود.
چرا انتخاب لباس کار مناسب در پالایشگاه اهمیت حیاتی دارد؟
انتخاب لباس کار در پالایشگاه، یک تصمیم ساده خرید نیست، بلکه بخشی از مدیریت ریسک سازمان به شمار می رود. در این محیط ها، بسیاری از حوادث صنعتی نه به دلیل نقص تجهیزات اصلی، بلکه به دلیل ضعف در تجهیزات حفاظت فردی رخ می دهند. لباس کار نامناسب می تواند شدت حادثه را چند برابر کند یا حتی خود به عامل خطر تبدیل شود.
لباس کار پالایشگاهی باید متناسب با ماهیت خطرات طراحی و انتخاب شود. تفاوت میان یک لباس کار استاندارد و یک لباس نامناسب، گاهی به اندازه تفاوت میان یک حادثه کوچک و یک فاجعه صنعتی است. به همین دلیل، در پروژه های پالایشگاهی حرفه ای، انتخاب لباس کار به عنوان یک فرآیند تخصصی دیده می شود، نه یک خرید ساده تدارکاتی.
ماهیت خطرات محیط پالایشگاه و تأثیر آن بر پوشش کاری
پالایشگاه ها محیط هایی با ترکیب متنوعی از خطرات هستند. وجود بخارات قابل اشتعال، گازهای سمی، مواد شیمیایی خورنده، سطوح داغ، خطوط لوله تحت فشار و تجهیزات دوار باعث می شود لباس کار در معرض شرایطی قرار بگیرد که در صنایع معمولی دیده نمی شود. هر یک از این عوامل می تواند در صورت نبود پوشش مناسب، مستقیماً سلامت نیروی کار را تهدید کند.
برای مثال، در بسیاری از واحدهای پالایشگاهی، خطر ایجاد جرقه الکتریسیته ساکن وجود دارد. اگر لباس کار خاصیت آنتی استاتیک نداشته باشد، این جرقه می تواند منجر به آتش سوزی یا انفجار شود. همچنین تماس مداوم با مواد نفتی و شیمیایی، در صورت استفاده از پارچه های نامناسب، باعث نفوذ مواد به پوست و بروز آسیب های مزمن خواهد شد.
نقش لباس کار در کاهش ریسک های شغلی و حوادث صنعتی
لباس کار مناسب کار در پالایشگاه به عنوان یک سد حفاظتی اولیه عمل می کند. این لباس می تواند شدت تماس با حرارت، شعله یا مواد شیمیایی را کاهش داده و زمان واکنش فرد را در شرایط اضطراری افزایش دهد. همین چند ثانیه اضافی در بسیاری از حوادث صنعتی، تفاوت بین آسیب سطحی و آسیب جدی است.
در مقایسه با صنایع سبک یا کارگاهی، در پالایشگاه ها لباس کار باید عملکردی فعال داشته باشد، نه صرفاً پوشاننده بدن. برای نمونه، لباس های ضدحریق در صورت تماس با شعله، به جای ذوب شدن یا شعله ورشدن، رفتار کنترل شده ای از خود نشان می دهند و از گسترش آتش جلوگیری می کنند. این ویژگی به تنهایی می تواند جان یک کارگر را نجات دهد.
ارتباط مستقیم لباس کار پالایشگاهی با سلامت بلندمدت کارکنان
آسیب های ناشی از کار در پالایشگاه همیشه آنی و قابل مشاهده نیستند. تماس طولانی مدت با مواد شیمیایی، بخارات نفتی و آلودگی های صنعتی می تواند اثرات تجمعی روی پوست، دستگاه تنفسی و حتی سیستم عصبی داشته باشد. لباس کار نامناسب، این تماس ها را تشدید می کند.
لباس کار استاندارد با ایجاد یک لایه محافظ پایدار، میزان تماس مستقیم بدن با عوامل مضر را کاهش می دهد. استفاده از پارچه های مناسب و طراحی اصولی، در بلندمدت باعث کاهش بیماری های شغلی و افزایش کیفیت زندگی کارکنان پالایشگاه می شود. این موضوع برای کارفرمایان نیز از نظر کاهش هزینه های درمان و غیبت نیروی انسانی اهمیت بالایی دارد.
ویژگی های فنی لباس کار مناسب کار در پالایشگاه
لباس کار پالایشگاهی باید مجموعه ای از ویژگی های فنی مشخص را به صورت هم زمان داشته باشد. این ویژگی ها نه از روی سلیقه، بلکه بر اساس نوع خطرات محیط پالایشگاه تعریف می شوند. حذف یا تضعیف هرکدام از این ویژگی ها، کارایی لباس را به طور جدی زیر سؤال می برد.
برخلاف لباس های کار عمومی، در پالایشگاه ها نمی توان یک ویژگی را فدای ویژگی دیگر کرد. برای مثال، راحتی نباید به قیمت کاهش ایمنی تمام شود و مقاومت بالا نیز نباید باعث محدودیت شدید حرکت شود. توازن میان این عوامل، نشانه یک لباس کار پالایشگاهی استاندارد است.
مقاومت در برابر حرارت، شعله و جرقه
یکی از مهم ترین الزامات لباس کار مناسب کار در پالایشگاه، مقاومت در برابر حرارت و شعله است. در بسیاری از واحدها، امکان نشت مواد قابل اشتعال یا تماس با سطوح داغ وجود دارد. لباس هایی که از پارچه های معمولی تهیه شده اند، در چنین شرایطی به سرعت شعله ور یا ذوب می شوند.
لباس های مقاوم در برابر شعله معمولاً از پارچه های FR یا پنبه های اصلاح شده ضدحریق تولید می شوند. این پارچه ها در مواجهه با آتش، رفتار کنترل شده ای دارند و از انتقال سریع حرارت به بدن جلوگیری می کنند. استفاده از این نوع لباس، یکی از پایه های اصلی ایمنی در پالایشگاه ها محسوب می شود.
خاصیت آنتی استاتیک و کنترل الکتریسیته ساکن
الکتریسیته ساکن یکی از خطرات پنهان اما بسیار جدی در پالایشگاه هاست. حرکت بدن، اصطکاک لباس و حتی شرایط محیطی می تواند باعث تجمع بار الکتریکی شود. در حضور بخارات قابل اشتعال، یک جرقه کوچک می تواند فاجعه بار باشد.
لباس کار پالایشگاهی باید دارای خاصیت آنتی استاتیک باشد تا از تجمع بار الکتریکی جلوگیری کند. این ویژگی معمولاً از طریق الیاف خاص یا افزودنی های صنعتی در پارچه ایجاد می شود. لباس های فاقد این خاصیت، برای محیط پالایشگاهی انتخاب مناسبی نیستند، حتی اگر از نظر ظاهری مقاوم به نظر برسند.
مقاومت شیمیایی در برابر مواد نفتی و خورنده
تماس با نفت خام، مشتقات نفتی، حلال ها و مواد شیمیایی خورنده بخشی جدایی ناپذیر از کار در پالایشگاه است. لباس کار مناسب باید بتواند در برابر نفوذ این مواد مقاومت نشان دهد و از جذب سریع آن ها جلوگیری کند. پارچه هایی که برای لباس پالایشگاهی استفاده می شوند، باید تا حد امکان خاصیت دفع یا تأخیر در جذب مواد شیمیایی داشته باشند. این موضوع علاوه بر محافظت از پوست، باعث افزایش عمر لباس نیز می شود و از تخریب زودهنگام الیاف جلوگیری می کند.
استحکام مکانیکی و دوام در شرایط کاری سنگین
لباس کار پالایشگاهی باید تحمل سایش، کشش و شست وشوی مکرر صنعتی را داشته باشد. کار در کنار تجهیزات فلزی، لوله ها و سازه های صنعتی فشار زیادی به لباس وارد می کند. لباس هایی با دوخت ضعیف یا پارچه نازک، به سرعت دچار پارگی و فرسودگی می شوند. دوام بالا نه تنها از نظر اقتصادی اهمیت دارد، بلکه به طور مستقیم با ایمنی مرتبط است. لباس فرسوده یا پاره شده، نقاط ضعف خطرناکی ایجاد می کند که می تواند در شرایط اضطراری مشکل ساز شود.
پارچه های مناسب برای لباس کار پالایشگاهی
انتخاب پارچه، یکی از تعیین کننده ترین عوامل در عملکرد لباس کار مناسب کار در پالایشگاه است. حتی بهترین طراحی و دوخت، اگر بر پایه پارچه نامناسب باشد، نتیجه مطلوبی نخواهد داشت. پارچه لباس پالایشگاهی باید مجموعه ای از ویژگی های ایمنی، دوام و راحتی را هم زمان تأمین کند.
در محیط پالایشگاه، پارچه لباس در معرض حرارت، مواد شیمیایی، سایش و شست وشوی مداوم قرار دارد. به همین دلیل، استفاده از پارچه های عمومی یا صرفاً ضخیم، راه حل مناسبی محسوب نمی شود. پارچه باید به صورت هدفمند برای این شرایط انتخاب شده باشد.
پارچه های پنبه ای اصلاح شده و ضدحریق
پارچه های پنبه ای اصلاح شده یکی از رایج ترین گزینه ها برای لباس کار پالایشگاهی هستند. پنبه به طور طبیعی تنفس پذیر و راحت است، اما در حالت عادی مقاومت کافی در برابر آتش ندارد. به همین دلیل، در لباس های پالایشگاهی از پنبه های فرآوری شده و ضدحریق استفاده می شود. این نوع پارچه ها ترکیبی از راحتی و ایمنی را ارائه می دهند. در عین حال، باید توجه داشت که کیفیت فرآوری ضدحریق نقش بسیار مهمی در عملکرد نهایی پارچه دارد و همه پنبه های اصلاح شده عملکرد یکسانی ندارند.
پارچه های ترکیبی (پنبه-پلی استر) در لباس کار پالایشگاه
پارچه های ترکیبی پنبه-پلی استر با هدف افزایش دوام و کاهش چروک پذیری در لباس کار استفاده می شوند. این پارچه ها معمولاً مقاومت مکانیکی بالاتری نسبت به پنبه خالص دارند و برای کارهای سنگین مناسب تر هستند. با این حال، در محیط پالایشگاهی باید دقت شود که درصد پلی استر و نوع فرآوری پارچه به گونه ای باشد که خواص ایمنی، به ویژه مقاومت در برابر حرارت و شعله، تحت تأثیر منفی قرار نگیرد. انتخاب نادرست این ترکیب می تواند خطرناک باشد.
پارچه های تخصصی FR و صنعتی پیشرفته
در واحدهای حساس تر پالایشگاه، مانند بخش های با ریسک بالای آتش سوزی یا انفجار، از پارچه های تخصصی FR استفاده می شود. این پارچه ها به صورت ذاتی مقاوم در برابر شعله هستند و حتی پس از شست وشوی مکرر، خواص ایمنی خود را حفظ می کنند. پارچه های FR صنعتی معمولاً قیمت بالاتری دارند، اما در محیط هایی که سطح خطر بالا است، استفاده از آن ها یک ضرورت محسوب می شود، نه یک انتخاب لوکس.
طراحی و ساخت لباس کار مناسب کار در پالایشگاه
انتخاب پارچه و ویژگی های فنی مهم هستند، اما طراحی و ساخت لباس نیز اهمیت حیاتی دارد. حتی بهترین پارچه ها بدون طراحی اصولی، نمی توانند کارایی لازم را در محیط پالایشگاه داشته باشند. لباس باید علاوه بر ایمنی، راحتی، آزادی حرکت و امکان انجام وظایف پیچیده را نیز فراهم کند. طراحی بد می تواند لباس را به مانع حرکت یا حتی خطر تبدیل کند.
الگوی دوخت، آزادی حرکت و ارگونومی
کار در پالایشگاه اغلب شامل خم شدن، بالا رفتن از سکوها، حرکت در فضاهای محدود و جابجایی ابزارهای سنگین است. لباس کار باید به گونه ای طراحی شود که آزادی حرکت کافی داشته باشد و فشار یا محدودیت اضافی ایجاد نکند. استفاده از الگوهای دوخت چندتکه، بخش های کشی در نقاط استراتژیک و اندازه های استاندارد باعث می شود لباس نه تنها ایمن باشد، بلکه استفاده طولانی مدت را امکان پذیر سازد.
نوع یقه، آستین، سرآستین و بسته شدن لباس
نوع بسته شدن لباس کار (زیپ، دکمه، چسب صنعتی) و طراحی یقه و آستین ها تأثیر مستقیم بر ایمنی دارد. یقه بلند و محکم، سرآستین ها با دکمه یا چسب مناسب، از نفوذ مواد شیمیایی یا شعله جلوگیری می کنند. در عین حال، طراحی باید طوری باشد که کارگر بتواند لباس را به سرعت در شرایط اضطراری باز کند.
تعداد و محل جیب ها در لباس پالایشگاهی
جیب ها در لباس کار باید کاربردی باشند، اما تعداد و محل آن ها اهمیت دارد. جیب های بزرگ یا در نقاط نامناسب می توانند با تجهیزات برخورد کنند و خطر ایجاد کنند. طراحی استاندارد جیب ها به همراه محافظ یا پوشش مناسب، امکان حمل ابزار ضروری را فراهم کرده و ایمنی را کاهش نمی دهد.
رنگ لباس کار در پالایشگاه و دلایل انتخاب آن
رنگ لباس کار تنها یک مسأله ظاهری نیست. انتخاب رنگ مناسب، نقش مهمی در ایمنی، دیدپذیری و شناسایی کارکنان در محیط های بزرگ و پرخطر دارد. رنگ لباس می تواند هم به جلوگیری از حوادث کمک کند و هم کارفرما را در مدیریت نیروها یاری دهد.
رنگ های رایج لباس کار پالایشگاهی و کاربرد هرکدام
رنگ های سرمه ای، طوسی، سبز و نارنجی در پالایشگاه ها رایج هستند. سرمه ای و طوسی بیشتر برای واحدهای عملیاتی و تعمیرات استفاده می شوند، زیرا آلودگی کمتر نمایان می شود. رنگ های روشن مانند نارنجی برای کارکنان در فضای بیرونی یا واحدهایی با دید کم، به منظور افزایش دید و ایمنی کاربرد دارد.
نقش رنگ در دیدپذیری، ایمنی و تشخیص آلودگی
در محیط های کم نور یا شب، رنگ لباس به طور مستقیم بر دیدپذیری فرد و واکنش به موقع دیگران اثر می گذارد. رنگ مناسب همچنین به شناسایی سریع آلودگی های شیمیایی یا نفتی کمک می کند. لباس های رنگ نامناسب ممکن است آلودگی ها را پنهان کرده و خطر تماس مزمن با مواد را افزایش دهند.
استانداردهای ایمنی مرتبط با لباس کار پالایشگاه
لباس کار در پالایشگاه باید مطابق با استانداردهای ایمنی بین المللی و داخلی طراحی شود. استانداردها تعیین می کنند که لباس در برابر حرارت، شعله، مواد شیمیایی و خطرات مکانیکی چه سطح محافظتی داشته باشد. رعایت استانداردها تضمین می کند لباس عملکرد واقعی و قابل اتکایی ارائه دهد.
استانداردهای بین المللی لباس کار صنعتی و پالایشگاهی
ISO، EN و NFPA از جمله استانداردهای بین المللی معتبر هستند. این استانداردها میزان مقاومت پارچه، دوخت، عملکرد ضد شعله و آنتی استاتیک را تعیین می کنند. برای مثال، NFPA 2112 سطح مقاومت لباس در برابر شعله های کوتاه مدت را مشخص می کند و EN 11612 مقاومت در برابر حرارت و جرقه را ارزیابی می کند.
الزامات ایمنی لباس کار در پروژه های نفت، گاز و پتروشیمی
پروژه های پالایشگاهی، علاوه بر رعایت استانداردهای جهانی، ممکن است الزامات خاصی داشته باشند. این الزامات شامل نوع پارچه، طراحی لباس، تعداد و محل جیب ها و قابلیت شست وشوی صنعتی است. در پروژه های حساس، حتی تفاوت جزئی در پارچه یا دوخت می تواند باعث عدم تطابق با الزامات ایمنی شود.
تفاوت لباس کار پالایشگاهی با لباس کار کارگاهی یا صنعتی معمولی
بسیاری تصور می کنند لباس کار صنعتی و لباس کار پالایشگاهی مشابه هستند، اما واقعیت کاملاً متفاوت است. تفاوت ها در جنس پارچه، مقاومت فیزیکی و شیمیایی، طراحی، دوام و قابلیت های حفاظتی نهفته است.
تفاوت در پارچه، دوخت و سطح ایمنی
لباس های کارگاه های عمومی معمولاً از پارچه های پنبه یا ترکیبی سبک تهیه می شوند و مقاومت محدودی در برابر حرارت و مواد شیمیایی دارند. در مقابل، لباس کار پالایشگاهی از پارچه های FR، ضدآنتی استاتیک و مقاوم در برابر سایش ساخته می شود و دوخت ها برای تحمل فشار و کشش های مداوم طراحی شده اند.
تفاوت در طول عمر و هزینه واقعی
اگرچه لباس پالایشگاهی هزینه خرید بالاتری دارد، اما دوام طولانی تر و سطح ایمنی بالاتر، در بلندمدت باعث کاهش هزینه های جبران خسارت، تعویض مکرر و غیبت نیروی انسانی می شود. در واقع، انتخاب لباس ارزان و غیر استاندارد، هزینه کلی سازمان را به طور غیرمستقیم افزایش می دهد.
لباس کار مناسب برای بخش های مختلف پالایشگاه
پالایشگاه یک محیط یکدست نیست؛ هر بخش، خطرات و نیازهای خاص خود را دارد. به همین دلیل لباس کار مناسب برای هر واحد باید متناسب با نوع فعالیت، ریسک ها و تجهیزات محیط طراحی شود.
لباس کار واحدهای عملیاتی و فرآیندی
در واحدهای عملیاتی، کارکنان در تماس مستقیم با خطوط لوله، مخازن و تجهیزات تحت فشار هستند. لباس کار باید مقاوم در برابر حرارت، شعله و مواد شیمیایی باشد و آزادی حرکت کافی برای انجام وظایف پیچیده فراهم کند.
لباس کار واحد تعمیرات و نگهداری
کارکنان تعمیرات اغلب با ابزار سنگین و قطعات فلزی سروکار دارند. لباس باید مقاومت مکانیکی بالا، طراحی مناسب جیب ها و امکان حرکت آزاد را فراهم کند. همچنین دوخت مستحکم و پوشش آنتی استاتیک از الزامات اساسی است.
لباس کار واحد آزمایشگاه و کنترل کیفیت
کار در آزمایشگاه شامل تماس با مواد شیمیایی متمرکز است. لباس باید پوشش کامل بدن، مقاومت شیمیایی بالا و امکان شست وشوی مکرر را داشته باشد. سبک بودن لباس نیز برای تسهیل حرکت و مانور در محیط آزمایشگاهی اهمیت دارد.
لباس کار پیمانکاران و نیروهای موقت
پیمانکاران ممکن است در فضاهای مختلف پالایشگاه کار کنند و با تیم های متفاوتی تعامل داشته باشند. لباس کار باید با الزامات کلی پالایشگاه هماهنگ باشد و سطح ایمنی مشابه کارکنان دائم ارائه دهد. استفاده از لباس های استاندارد یکپارچه، ایمنی کلی محیط را تضمین می کند.
نکات مهم در خرید لباس کار مناسب کار در پالایشگاه
انتخاب لباس کار پالایشگاهی موفق، به بررسی چند عامل کلیدی وابسته است. صرفاً انتخاب بر اساس ظاهر یا قیمت، اغلب منجر به خرید غیرکاربردی می شود. رعایت نکات فنی، استانداردها و نیازهای واحد عملیاتی، شرط اصلی تصمیم درست است.
چه مواردی را قبل از خرید باید بررسی کرد؟
- بررسی نوع پارچه و ویژگی های ضدحریق، آنتی استاتیک و مقاومت شیمیایی
- سازگاری طراحی با نوع کار و آزادی حرکت
- تطابق با استانداردهای بین المللی و الزامات پروژه
- بررسی دوام و قابلیت شست وشوی صنعتی
اشتباهات رایج در انتخاب لباس کار پالایشگاهی
از رایج ترین اشتباهات می توان به انتخاب لباس های معمولی یا غیر استاندارد، صرفاً بر اساس قیمت پایین یا ظاهر، عدم توجه به نیازهای بخش عملیاتی، و نادیده گرفتن استانداردهای ایمنی اشاره کرد.
خرید لباس کار آماده یا سفارش تولید اختصاصی؟
در پروژه های بزرگ و حساس، سفارش تولید اختصاصی بر اساس نیاز محیط و الزامات ایمنی توصیه می شود. لباس های آماده ممکن است برخی الزامات را نداشته باشند و سطح ایمنی کلی را پایین بیاورند. تولید اختصاصی امکان ترکیب ویژگی های پارچه، طراحی و رنگ بندی دقیق را فراهم می کند.
نگهداری، شستشو و افزایش عمر لباس کار پالایشگاهی
لباس کار تنها در زمان استفاده موثر نیست. نگهداری، شستشو و مراقبت صحیح، عمر مفید لباس و سطح ایمنی آن را تضمین می کند. شستشوی نامناسب، خشک کردن در دمای بالا یا استفاده طولانی بدون مراقبت، باعث از بین رفتن خواص FR و آنتی استاتیک می شود.
روش های صحیح شستشو و نگهداری
لباس های پالایشگاهی باید با مواد شوینده استاندارد، در دمای مشخص و بدون تماس با سفیدکننده های قوی شسته شوند. خشک کردن طبیعی یا در دمای پایین توصیه می شود. لباس های آلوده به مواد نفتی یا شیمیایی باید جداگانه شسته شوند تا از آسیب دیدن سایر لباس ها جلوگیری شود.
زمان تعویض لباس کار و نشانه های فرسودگی خطرناک
نشانه های فرسودگی شامل پارگی، سوختگی، کاهش خاصیت ضدحریق، از بین رفتن آنتی استاتیک و نازک شدن پارچه است. رعایت زمان تعویض منظم، به ویژه در واحدهای عملیاتی با ریسک بالا، به طور مستقیم ایمنی کارکنان را تضمین می کند.
جمع بندی نهایی
لباس کار مناسب کار در پالایشگاه، ترکیبی از پارچه استاندارد، طراحی دقیق، رنگ بندی مناسب، رعایت استانداردهای ایمنی و نگهداری اصولی است. انتخاب اشتباه یا سهل انگاری در این حوزه می تواند پیامدهای جدی برای سلامت کارکنان و عملکرد پالایشگاه داشته باشد.
برای خرید موفق، باید ابتدا نیازهای واحد عملیاتی را مشخص کرد، سپس بر اساس استانداردهای بین المللی و ویژگی های فنی، لباس کار مناسب را انتخاب نمود. نهایتاً نگهداری صحیح و تعویض به موقع لباس، سطح ایمنی را پایدار نگه می دارد. با رعایت این اصول، سازمان می تواند اطمینان حاصل کند که کارکنان در محیطی ایمن، راحت و استاندارد فعالیت می کنند و خطرات بالقوه به حداقل می رسد.
سوالات متداول درمورد لباس کار مناسب پالایشگاه
- لباس کار مناسب پالایشگاه چه ویژگی هایی باید داشته باشد؟
لباس کار باید مقاوم در برابر حرارت، شعله، مواد شیمیایی و سایش باشد، دارای خاصیت آنتی استاتیک و طراحی ارگونومیک باشد تا ایمنی و راحتی نیروی کار را هم زمان تضمین کند. - چرا پارچه FR برای لباس کار پالایشگاهی ضروری است؟
پارچه FR به صورت ذاتی مقاوم در برابر شعله و حرارت است و در مواجهه با آتش یا جرقه، شعله ور نمی شود، بنابراین ریسک سوختگی و حوادث حرارتی را کاهش می دهد. - چه رنگ لباس کاری برای محیط پالایشگاه مناسب تر است؟
رنگ های سرمه ای و طوسی برای واحدهای عملیاتی و تعمیرات رایج هستند و آلودگی را کمتر نشان می دهند، در حالی که رنگ های روشن مانند نارنجی برای دیدپذیری در محیط های کم نور یا فضای باز کاربرد دارند. - چطور عمر لباس کار پالایشگاهی را افزایش دهیم؟
لباس را با مواد شوینده استاندارد و دمای مشخص شست وشو دهید، از سفیدکننده و دمای بالای خشک کن استفاده نکنید و لباس های فرسوده یا آسیب دیده را به موقع تعویض کنید. - آیا می توان لباس کار آماده خریداری کرد یا باید سفارشی تولید شود؟
برای واحدهای حساس و پروژه های بزرگ، سفارش تولید اختصاصی توصیه می شود تا پارچه، طراحی و رنگ بندی دقیق مطابق استانداردهای ایمنی فراهم شود؛ لباس آماده ممکن است برخی الزامات را نداشته باشد.
