گروه تولیدی پاد جامه عصر

فناوری های نوین در طراحی و تولید لباسکار صنعتی

فناوری های نوین در طراحی و تولید لباسکار صنعتی

فناوری‌های نوین در تولید لباس‌کار پادجامه

نماد استاندارد توضیحات
EN 14404: 2004 + A1: 2010

certified knee pockets in combination with cratos kneepads

محافظت زانو در حین کار با پوشش محافظ در این ناحیه
فناوری های نوین در طراحی و تولید لباسکار صنعتی باعث محافظ‌های زانو برای کار در حالت زانو زدن دارای انواع مختلفی هستند که در زیر شرح داده شده است:

نوع 1: محافظ‌­های زانو، مستقل از لباس‌های دیگر و در اطراف پا محکم می‌شوند.

نوع 2: محافظ­‌های زانو ساخته شده از پلاستیک، فوم یا مواد بالشتک دیگری که باید در جیب‌­های پایه شلوار قرار گیرند یا به طور دائمی به شلوار متصل شوند.

نوع 3: محافظ‌­های زانو که به بدنه متصل نیستند، اما هنگام حرکت کاربر در جای خود قرار می‌­گیرند.

نوع 4: محافظ­‌های زانو برای یک یا هر دو زانو، که قسمت­‌هایی با عملکرد اضافی دارند؛ مانند: یک قاب برای کمک به ایستادن یا یک صندلی زانو زده.

این زانوبندها از لحاظ عملکردی به دو سطح زیر تقسیم می‌شوند:

سطح عملکرد 0: فقط برای استفاده در سطوح کف تخت مناسب است.

سطح عملکرد 1: مناسب برای استفاده در سطوح کف تخت یا سطوح غیرمسطح و ایجاد محافظت در برابر نفوذ با نیروی حداقل N 5 ± 100

سطح عملکرد 2: مناسب برای استفاده در سطوح کف تخت یا سطوح غیرمسطح در شرایط شدید و محافظت در برابر نفوذ با نیروی حداقل N 10 ± 250.

EN 471: 2003 + A1: 2007 high visibility clothing

 

لباس با دید بالا (لباس هشدار، کاور احتیاط یا لباس ترافیکی)

لباس‌های دارای دید بالا باعث می­‌شوند کاربر در نور روز، تاریکی و در هوای بد قابل تشخیص باشد. لباس های دارای دید بالا دارای سطح فلورسنت و بازتابنده‌­هایی هستند که بسته به میزان دید آن‌­ها، مطابق با سه کلاس مختلف طبقه بندی می­‌شوند.

کلاس 3 بالاترین کلاس ایمنی است. کلاس گواهی‌ شده را می‌­توان با یک لباس یا ترکیب لباس‌های مختلف به دست آورد. یک لباس کلاس 3 باید تنه را بپوشاند و باید دارای آستین با بازتابنده باشد یا پایه­‌های شلوار تمام طول همراه با بازتابنده داشته باشد.

کاربرد: برای کارگرانی که با بیش‌تر دیده شدن از سطح حفاظت بالاتری برخوردار می­‌شوند، استفاده می‌شود. بیش‌تر در شرایط کاری‌‌ای مانند: وسایل نقلیه، جاده­‌ها، راه آهن یا سازه‌های بزرگ ساختمانی، یا هنگام کار در شب یا در هوای بد استفاده می‌شود.

نقش محافظتی: محافظت در برابر تصادفات در مناطقی که وسایل نقلیه، زیاد رفت و آمد می کنند؛ مانند: جاده­‌ها و راه آهن. برای دستیابی به سطح بالاتری از طبقه بندی ایمنی، می­‌توان لباس‌های کلاس 1 یا 2 را به روش‌­های مختلف ترکیب کرد. جدول گواهینامه مشترک ما را اینجا ببینید.

حداقل متر مربع برای اخذ تأیید مطابق با استاندارد EN ISO 20471

Material      Class 3 Class 2 Class 1
Fluorescent 0.8 0.5 0.14
Reflective 0.2 0.13 0.1
EN 343: 2003 + A1: 2007

Protection against the rain, snow, fog and soil moisture.

لباس محافظ بر طبق استاندارد EN 343 در برابر باران، برف و طوفان محافظ است. این کالا به منظور مقاومت در برابر نفوذ آب استانداردهای مختلفی را طی نموده است.

مانع از نفوذ آب و مایعات به داخل پارچه

حفظ قابلیت تنفس‌پذیری

نیاز به شستشوی کم‌تر

بر اساس این استاندارد لباس‌های تأیید شده در برابر باران و آب و هوای نامناسب مقاوم هستند. این استاندارد الزامات و روش‌­های آزمایش پارچه‌­ها و درزهای لباس محافظ در برابر باران، برف، مه و رطوبت زمین را اندازه‌­گیری می‌کند. مقاومت در برابر نفوذ آب (A) و مقاومت در برابر بخار آب (B) اندازه‌­گیری می‌شود.

پاسخ: مقاومت در برابر نفوذ آب: 1-4، که کلاس 4 بهترین ضدآب و مورد تایید است.

B: تنفس‌پذیری-مقاومت در برابر بخار آب: 1-4، که کلاس 4 بهترین تنفس را ایجاد می‌کند.

C: ضربه از بالا با قطرات انرژی بالا (اختیاری)

استاندارد EN 343 در سال 2019 با اضافه شدن کلاس 4 (قبلا کلاس 1-3) به روز شد.

ضد آب بودن و قابلیت تنفس لباس‌ها

ضدآب بودن لباس‌ها با ستون آب 10،000 میلی‌متر آزمایش شده و به شرح زیر طبقه بندی می‌شوند:

20،000 میلی‌متر> شرایط آب و هوایی شدید

15،000 میلی‌متر باران شدید برای مدت زمان طولانی

10،000 میلی‌متر باران مداوم برای مدت زمان طولانی

5،000 میلی‌متر باران متوسط ​​برای مدت طولانی

3،000 میلی‌متر باران سبک تا متوسط ​​برای مدت زمان کوتاه

تنفس‌پذیری با شاخص RET نشان داده شده است. هرچه مقدار RET کم‌تر باشد، قابلیت تنفس‌پذیری نیز بهتر است.

RET 0-6 تنفس بسیار خوب

RET 6-13 تنفس بسیار خوب یا خوب

RET 13-20 تنفس خوب یا رضایت بخش

RET 20-30 تنفس نامطلوب یا محدود

RET 30+ تنفس نامطلوب یا فاقد تنفس است

IEC 61482 – 2: 2009

Protection against electric arcs.

لباس محافظ. مطابق با استاندارد IEC 61482-2:2009 تهیه شده است. این محصول فرد پوشنده را از شوک الکتریکی (قوس الکتریکی) محافظت می‌کند. قوس الکتریکی در نتیجه تخلیه ناگهانی بار الکتریکی ایجاد می‌شود که باعث سوختگی‌های شدید می‌شود.

لباس‌های محافظ دارای گواهینامه IEC 61482-2 باید در محیط‌­هایی که خطر حوادث قوس الکتریکی وجود دارد استفاده شوند. در هنگام انفجار قوس الکتریکی، مواد در معرض ابرهای پلاسما، شعله‌­های آتش، تابش و فلز قرار می‌­گیرند که از الکترودها پاشیده می‌­شوند.

در آن صورت، مواد باید به اندازه کافی عایق‌بندی شوند تا از سوختگی درجه دو پوست جلوگیری کنند. یک ماده موثر برای لباس‌های محافظ قوس الکتریکی باید هم در برابر شعله و هم پاشیده شدن فلز محافظت کند و در عین حال در برابر گرمای شدید عایق باشد. استاندارد IEC 61482-2 شامل دو روش آزمون است: EN 61482-1-1 (Open Arc) و EN 61482-1-2 (تست جعبه)

لباس محافظ دو تکه باید در کنار هم پوشیده شود و از کل بدن محافظت کند تا از سطح محافظت مناسبی برخوردار شود. لباس محافظ معمولاً همراه با انواع دیگری PPE مانند:  کلاه ایمنی، دستکش و کفش پوشیده می‌شود. پوشیدن لایه­‌های اضافی لباس بسیار مهم است و باعث افزایش توانایی محافظت می‌شود.

کاربرد: برق‌کاران، هنگام نگهداری تجهیزات در نیروگاه‌های توزیع غیر قوسی یا تابلو برق، یا هنگام کار بر روی تجهیزات فشار قوی.

محافظت در برابر: قوس الکتریکی، پاشش‌های فلزی، گرما و شعله، گرمای تابشی، ولتاژ بالا، شوک الکتریکی و ابرهای پلاسما.

OPEN ARC TEST – IEC/EN 61482-1-1

در این آزمون از قوسی الکتریکی استفاده می‌شود که با «تخلیه بار الکتریکی ناگهانی» واقعیت را شبیه­‌سازی می‌کند. در این روش، قوس الکتریکی به سمت یک مانکن پوشیده شده از یک یا چند لایه لباس شلیک می‌­شود و سپس قدرت محافظت لباس ارزیابی می‌شود. سطح حفاظت از لباس بر اساس مقدار گرما (کالری/سانتی متر مربع) مطابق با استاندارد [1]ATPV (مقدار ضریب عملکرد حرارتی قوس) یا [2]EBT (آستانه شکست انرژی)، تعیین می­‌گردد. هرچه این مقدار بالاتر باشد، حفاظت بهتری خواهد داشت.

ATPV و EBT در برابر 50 درصد خطر سوختگی درجه دو اندازه‌­گیری می‌­شوند. اینکه به یک مقدار ATPV تبدیل شود یا به یک مقدار EBT بستگی دارد به اینکه پارچه به آزمایش قوس چه واکنشی نشان می‌دهد. اگر یک سوراخ ابتدا ظاهر شود، مقدار آن به عنوان EBT تنظیم می‌شود و اگر ابتدا عبور گرما زیاد باشد، ATPV خواهد بود. نتیجه آزمایشات قوس الکتریکی – مقادیر ATPV، EBT و ELIM – با منحنی Stoll مقایسه می‌شود، نمودار نشان می‌دهد که در صورت اتفاق قوس الکتریکی چه میزان در معرض سوختگی درجه دو قرار می­‌گیرید. به این ترتیب می­‌توانید سطح انرژی (مقدار گرمایی) را که لباس در برابر آن محافظت می‌کند را اندازه‌گیری کنید.

ATPV (مقدار عملکرد حرارتی قوس) نشان دهنده سطح انرژی مورد نیاز برای بدست آوردن عبور گرما در لباس با 50٪ خطر ایجاد سوختگی درجه دو است.

EBT (آستانه شکست انرژی) نشان دهنده سطح انرژی مورد نیاز برای ایجاد شکستگی در مواد با 50٪ خطر ایجاد سوختگی درجه دو است.

HAF (عامل میرایی حرارت) اندازه‌گیری درصدی از انرژی است که توسط ماده یا سیستم مواد مسدود می‌شود.

ELIM – ارزش تست جدید برای آزمون ARC باز

در سال 2019، IEC 61482-2 تجدید نظر شد و آزمون Open Arc با مقدار گرمایی جدید ELIM (حد انرژی حادثه) به روز شده است. ELIM مکمل ATPV و EBT است.

ELIM سطح انرژی را که ممکن است لباس با 0٪ خطر سوختگی درجه دوم مواجه شود نشان می‌دهد (ATPV و EBT 50٪ خطر سوختگی را نشان می‌دهد). بنابراین مقدار ELIM دارای مقدار گرمایی کم‌تری نسبت به ATPV و EBT است. تست BOX – IEC / EN 61482-1-2

رتبه بندی قوس – کلاس 1 یا 2 – در آزمون با قوس محدود و جهت‌دار ارزیابی می‌شود. در این آزمون، قوس الکتریکی به جعبه­‌ای که مواد یا لباس در آن قرار گرفته است شلیک می‌شود. نتیجه با منحنی Stoll مقایسه می‌شود، نمودار نشان می‌دهد که در صورت تصادف قوس الکتریکی در معرض سوختگی درجه دو هستید.

معیارهای آزمون: مواد نباید از داخل ذوب شوند، پس از شعله‌ور شدن باید در 5 ثانیه یا کم‌تر خاموش شود و هیچ سوراخی بزرگ‌تر از 5 میلی‌متر در هر جهتی ایجاد نشود.

کلاس 1 = 4 kA (انرژی قوس 168 kJ)

کلاس 2 = 7 kA (انرژی قوس 320 kJ)

EN ISO 14116

​​​​​​​Heat and flame, limited flame spread

 

 

لباس و مواد محافظتی که با الزامات EN ISO 14116 مطابقت داشته باشند، در هنگام تماس با گرما و شعله­‌های آتش محافظت محدودی را در اختیار کاربر قرار می‌دهند.

 

EN ISO 11612: 2008

Protection against heat and flame.

مطابق با استانداردهای امریکا و اروپا

EN 531, EN 470, NFPA 2112, NFPA 2113

لباس محافظ برای گرما و شعله برای حالت‌هایی که نیاز به پیش‌روی محدود شعله بر روی لباس است، استفاده می‌شود. همچنین برای جاهایی که در معرض گرمای تابشی و هم‌رفتی، یا در تماس با گرمای فلزات مذاب هستند استفاده می‌­شوند.

 

لباس محافظ که مطابق با استاندارد ISO 11612 باشد کاربر را از تماس با گرما و شعله‌های آتش محافظت می‌کند. لباس محافظ دو تکه باید در کنار هم پوشیده شود و از کل بدن محافظت کند تا از سطح محافظت مناسبی برخوردار شود.

کاربرد: برق‌کاران، کارگران صنعت و معدن، کارگران راه و راه آهن، جوشکارها. کارگران صنعت ریخته گری (آهن، فولاد، آلومینیوم)، دریایی، انرژی، پالایشگاه و تعمیر و نگهداری.

الف: گسترش شعله محدود

اگر لباس به مدت 10 ثانیه در معرض شعله باز باشد، باید در عرض 2 ثانیه خاموش شود و هیچ سوراخی ایجاد نشود.

A1 – احتراق سطحی

A2 – احتراق لبه

ب: محافظت در برابر گرمای هم‌رفت (عبور گرما)

مشخص می‌کند که لباس چه مدت می‌تواند گرما را از طریق لباس، در معرض شعله باز متوقف کند.

B1: 4-10 ثانیه

B2: 10-20 ثانیه

B3: 20 ثانیه یا بیشتر

ج: محافظت در برابر گرمای تابشی

مشخص می‌کند که لباس چه مدت می‌تواند گرمای عبوری از لباس را هنگام قرار گرفتن در معرض گرمای تابشی متوقف کند.

C1: 7-20 ثانیه

C2: 20-50 ثانیه

C3: 50-95 ثانیه

C4: 95 ثانیه یا بیش‌تر

د: محافظت در برابر پاشش آلومینیوم مذاب

لباس‌های محافظتی که به طور خاص برای مقاومت در برابر پاشش فلزات مذاب طراحی شده ­اند، طبق استاندارد ISO 11612 (گرما و شعله) در دسته‌های D و E. تأیید می­‌شوند. حتی اگر پارچه در اثر تماس با فلز مذاب نسوزد یا سوراخ نشود، ممکن است دچار سوختگی شوید. ا

ین استاندارد مشخص می‌کند که لباس قبل از ایجاد سوراخی در آن، چقدر می‌تواند پاشش مذاب آلومینیوم را تحمل کند. در این آزمایش، فلز مذاب با زاویه خاصی روی پارچه ریخته می‌شود و درجه‌بندی نشان می‌دهد که پارچه چه مقدار می‌تواند تحمل کند تا قبل از اینکه سوراخ شود. این آزمون به سه کلاس تقسیم می‌شود که در آن‌ها D3 و E3 به ترتیب بیش‌ترین مقدار مقاومت را نشان ‌‌می‌دهند.

D1: 100-200 گرم

D2: 200-350 گرم

D3: 350 گرم یا بیشتر

E: محافظت در برابر پاشش آهن مذاب

مشخص می‌کند که لباس قبل از ایجاد حفره‌ها چقدر می‌تواند پاشش آهن مذاب را تحمل کند.

E1: 60-120 گرم

E2: 120-200 گرم

E3: 200 گرم یا بیش‌تر

F: محافظت در برابر حرارت تماس

مشخص می‌کند که لباس چه مدت می‌تواند گرمای تولید شده در اثر تماس مستقیم با مواد داغ و اشیا را مسدود کند.

F1: 5-10 ثانیه

F2: 10-15 ثانیه

F3: 15 ثانیه یا بیش‌تر

EN ISO 11611: 2007

Protection for welding and allied processes

لباس محافظ برای جوشکاری و آلیاژسازی. این لباس در مقابل پاشیدن مواد، زمان کوتاه تماس با شعله، حرارت تابشی و شوک الکتریکی، از فرد پوشنده محافظت می‌کند و خطر ناشی از این موارد را به حداقل می­‌رساند.

لباس‌های مورد تأیید جوشکاری همیشه مطابق با EN ISO 11612 (گرما و شعله) تأیید می‌شوند. لباس محافظ دو تکه باید در کنار هم پوشیده شود و از کل بدن محافظت کند تا از سطح محافظت مناسبی برخوردار شود. لباس‌های جوشکاری برای جلوگیری از چسبیدن جرقه‌های جوشکاری، الزامات طراحی خاصی دارند.

این بدان معنی است که مواد موجود در یک لباس ممکن است برای جوشکاری تأیید شود اما به دلیل طراحی، لباس برای جوشکاری مجاز نباشد. به عنوان مثال در طراحی باید از دوخت جیب آویزان و گشاد اجتناب شود و همه جیب‌ها درب‌دار باشد تا از افتادن جرقه‌های جوشکاری داخل جیب جلوگیری شود.سفارش طراحی چهره

جوشکاری قوس شامل خطر قرار گرفتن پوست در معرض پرتوفرابنفش است. در طول کار، مواد موجود در لباس پوسیده شده و خاصیت محافظتی آن ضعیف خواهد شد. اگر کاربر علائمی مانند آفتاب سوختگی را تجربه کند، به معنای نفوذ UVB به پوست فرد است. برای افزایش محافظت از کاربر و افزایش دوام لباس، توصیه می‌شود لباس‌ها با یک پیش‌بند جوشکاری و آستین‌های جوشکاری کامل شوند. لباس‌های جوشکاری معمولاً در ترکیب با سایر مواد PPE مانند کلاه ایمنی و دستکش پوشیده می‌شوند.

کاربرد: جوشکار، کارگران راه آهن، کارگران معدن، کارگران ریخته‌گری. محافظت در برابر: جرقه‌های جوشکاری (پاشش‌های کوچک فلز مذاب)، اشعه فرابنفش، گرمای تابشی، گرما و شعله.

استاندارد به دو کلاس با سطح محافظت متفاوت تقسیم می‌شود:

این استاندارد راهنمایی‌هایی را ارائه می‌دهد که لباس شما به کدام کلاس جوشکاری نیاز دارد. این لباس باید بتواند حداقل 15 قطره از فلز مذاب را تحمل کند بدون اینکه افزایش بیش از حد دما (40 درجه سانتی‌گراد) در سمت دیگر لباس باعث سوختگی پوست شود.

کلاس 1: با سطح پاشش کم‌تر و گرمای تابشی، از روش‌ها و شرایط جوشکاری کم‌خطر محافظت می‌کند. این ماده باید حداقل 15 قطره از فلز مذاب را تحمل کند.

کلاس 2: با سطح بالاتری از پاشش و گرمای تابشی، از روش‌ها و موقعیت‌های خطرناک جوشکاری محافظت می‌کند. این ماده باید حداقل 25 قطره از فلز مذاب را تحمل کند.

A1: گسترش محدود شعله، اشتعال سطح

A2: گسترش محدود شعله، اشتعال زاویه‌ای.

EN 1149 – 5: 2008

Protection against electrostatic charges (explosion or fire risk)

لباس محافظ با خواص ضدالکتریسیته ساکن. این لباس از فرد پوشنده، در ایجاد جرقه ناشی از تخلیه بارالکتریکی در مکان­‌هایی با حساسیت بالا (ساخت مواد منفجره) محافظت می‌کند.

علاوه بر این، در حقیقت ماده آنتی‌استاتیک است، این استاندارد همچنین شامل الزامات ویژه‌ای در طراحی است. پوشاک یا لوازم جانبی موجود در مواد ضد الکتریسیته ساکن که به عنوان لباس محافظ منفرد تأیید نشده‌اند، مطابق با استاندارد EN 1149-3 فقط در سطح مواد، دارای گواهینامه هستند. پوشیدن لباس‌های محافظتی در ترکیب با سایر تجهیزات ضدالکتریسیته‌ساکن مانند کفش مهم است، به طوری که هر یک از این تجهیزات بخشی از سیستم آنتی‌استاتیک است.

کاربرد: کارگران بخش‌های پتروشیمی، انرژی، پالایشگاه، تعمیر و نگهداری و کارگران ساکن در محیط‌های احتمالی خطرات ([3]ATEX).

محافظت در برابر: الکتریسیته ساکن، که می‌تواند باعث جرقه شود. خطر ایجاد جرقه در محیط‌های منفجره یا هنگام دست زدن به مواد قابل اشتعال یا مواد منفجره را کاهش می‌دهد. این مقررات در مواردی اعمال می‌شود که شخصی در محل کار ممکن است در معرض خطر ناشی از یک محیط انفجاری قرار گیرد. برای محیط‌هایی اعمال می‌شود که به دلیل گازهای قابل اشتعال و مایعات یا گرد و غبار و بخار، خطر ایجاد جوهای منفجره وجود دارد.

نمونه‌هایی از محیط‌های ATEX: شرکت‌های انرژی با سوخت جامد، سوخت مایع و/یا گاز طبیعی، صنعت پتروشیمی، پودر و مواد شیمیایی به اشکال مختلف، صنعت جنگل، پمپ بنزین‌ها، محل‌های کار با LPG یا گاز / مایع قابل اشتعال دیگر

دستورالعمل‌های ATEX با توصیه‌هایی در مورد نحوه لباس پوشیدن در محیط‌های ATEX در کل اتحادیه اروپا مشترک است. برای اطمینان از درست بودن طراحی و مناسب بودن لباس برای استفاده در محیط ATEX، گواهینامه‌های زیر توصیه می‌شود: EN 1149-5 (تخلیه الکترواستاتیک)، EN ISO 11612 (گرما و شعله) و IEC 61482-2 (برقی یا قوس) همچنین توصیه می‌شود که لباس بدون فلز باشد.

EN 13034: 2005 + A1: 2009

Protection against liquid chemicals.

لباس محافظ در برابر مواد شیمیایی. این لباس برای مواردی که نیاز به محافظت در برابر مواد شیمیایی مایع و خطرناکی هست، استفاده می‌شود. این لباس از دسترسی مواد شیمیایی به پوست بدن فرد پوشنده جلوگیری می‌کند. این لباس تمامی بدن فرد را می‌­پوشاند.

لباس‌های محافظ آزمایش شده، طبق استاندارد EN 13034 از نوع محافظت جزئی، از بدن در برابر پاشش مواد شیمیایی محافظت می‌کنند. لباس‌ها عملکرد محافظتی محدودی در برابر مواد شیمیایی مایع دارند. این لباس‌ها برای محیط‌هایی که در معرض خطر قرار گرفتن جزیی با مواد شیمیایی هستند و نیازی به محافظت کامل ندارند، مناسب هستند. لباس‌های محافظ برای جلوگیری از جمع شدن مواد شیمیایی روی لباس، الزامات طراحی خاصی دارند، به عنوان مثال هیچ جیب آویز گشادی نباید لباس داشته باشد.

کاربرد: کارگران صنعتی، معدن کاران، کارگران بخش‌های پتروشیمی، انرژی، پالایشگاه، تعمیر و نگهداری و دریایی. محافظت در برابر پاشیدن: اسید سولفوریک (H2SO4)، هیدروکسید سدیم30٪ (NaOH)، زایلن غلیظ (O-Xylene) 10٪، بوتان-1-ال غلیظ (Butane-1-ol). لطفا توجه داشته باشید: حفاظت EN 13034 باید دائما فعال و پایدار باشد و حداقل برای 5 سیکل شستشو به اندازه کافی ثبات داشته باشد.

EN 14058:2004

EN 342 ​​​​​​​Cold

لباس محافظ در برابر سرما. مطابق با استاندارد لباسی که در برابر سرمای بیش از 5- درجه سانتی‌­گراد از فرد پوشنده محافظت می‌کند.
این استاندارد در مورد لباس‌های محافظ در برابر هوای سرد است که دارای خصوصیات عایق حرارتی و نفوذپذیری هوا هستند. استاندارد سه معیار را آزمایش می‌کند، اما فقط موارد الف و ب الزامی هستند.

الف: عایق حرارتی موثر (lcler).

ب: نفوذپذیری هوا

C: مقاومت در برابر نفوذ آب (اختیاری)

آب و هوای سرد با ترکیبی از رطوبت و دمای زیر 5- درجه سانتی‌گراد مشخص می‌شود. EN 342 مقدار عایق حرارتی موثر حاصل را برای کاربر نشان می‌دهد. این مقدار برای کارهای سبک و متوسط برای مدت زمان مشخصی اندازه‌گیری می‌شود.

 

 

 

امتیاز دهید post

دیدگاهتان را بنویسید